Necmettin Sönmez / Sonart Yön. Kur. Bşk. / Üretim Kanadı

MODERN YAŞAM MI, DOĞA MI?

SAYGI değer Paşavizyon okurları tekrardan merhabalar. Bundan önceki yazımda ülke tabii kaynaklarının tasarruflu kullanımı ve korunması hakkındaydı. Bu yazımda da dünya tabii kaynaklarının korunması ve kıymetinin anlaşılması buna karşı ülke hükümetlerinin aldığı korunma ve tasarruf tedbirleri hakkında olacaktır.
Dünya ticaretinde ve ekonomisinde bu pandemi sonrası kartlar ve roller yeniden dağıtılıyor. Bloklar ve ittifaklar yeniden kuruluyor. Kesinlikle bir araya gelemez dediğimiz ülkeler ittifak, birleşme, ticari ortaklıklar adı altında yeni yeni oluşumlara imza atıyorlar. Amerika Birleşik Devletleri ile Avrupa Birliğinden yeni ayrılan İngiltere yanına Hindistanı’da alarak Avrupa Birliğine rağmen ticari anlaşmalar yapılabiliyor. Bu anlaşmalar, bu ülkelerin liderlerinin gelecekte yaşayabilecekleri tehlikeleri şimdiden görmelerinden doğmaktadır.
Bu tehlikeler nelerdir? Uzun vadeli teknik analiz ve planlama yapabilen ülkelerin bilim adamları, yönetici ve politikacılarının dünyanın karşılaşabileceği gerçekleri hakkında uyarmaya ve buna göre bir yol programı yapmak zorunda olduklarına ikna etmeye çalışıyorlar. İkna olanlar kısa zamanda tedbirlerini almaya başladılar bile.
Yaşanabilecek bir tek dünyamız olduğuna göre, artan dünya nüfusuna yetecek kaynaklar bu nüfusu ne kadar daha idare edeceği hesaplanmak zorunda. Düşünebiliyor musunuz bugün dünya motorlu taşıtlar üretimini krize sokan, taşıtın ekonomik değerinin yüzde birini bile karşılayamayan ufacık bir parça (chip). Otomativ sektörünü altüst etmiş vaziyette. Dünya üzerindeki bütün motorlu taşıt üreticileri chip denen bu bilgisayar parçasını Çin’e ve Tayvan’a yaptırıyormuş. İlk başta bu üreticiler iş gücü ucuz olduğu için Çin ve Tayvan’ı tercih etmişler gibi gözüküyor fakat gerçek hiçte öyle değil. Bir chip üreticisi firma günde 156 bin metre küp su kullanıyormuş, daha anlaşılır bir deyişle 156 bin ton su 7 bin 8 yüz tanker su demektir ve bu kirlenmiş olarak tekrar doğaya bırakılıyor bu çevre katliamının farkında mısınız? Çevre konusunda pekte duyarlı olmayan Çin bile doğal kaynaklarının heba olduğunu ve işin vahametini anlamaya başlayınca üretimlerini kısmak zorunda kaldılar. Böyle bir kriz olmasaydı kimse de işin farkında olmayacaktı. Üretici zengin ülkelerin bu ülkelere üretimlerini kaydırmalarının sebebi sadece ucuz iş gücü olmadığı anlaşılmış oldu bu sayede.
Aynı durumda olan petrol üretici ülkeler de üretimlerini kısarak kaynaklarını daha ekonomik kullanmaya daha az üretimle daha fazla kâr elde etmeye çalışmaktadırlar. Bu zaman zarfında yani kaynakları bittiğinde ne yapacaklarını şimdiden planlamaya ve o gün geldiğinde her şeye hazır olma yollarını araştırmaya başladılar bile. Birleşik Arap Emirliklerinden Dubai ve Katar’ında yaptığı gibi dünya çapındaki birçok üniversiteyi ülkelerinde açarak bilim ve teknikle gelecekteki konumlarını muhafaza etmek ve petrolsüz yaşamaya alışma yollarını şimdiden belirlemeye başladılar bile.
Bütün dünya ülkeleri şimdiden kendi kendilerine yetme planları yapmaya başladılar. A.B.D dünya üzerinde bir çok yerde üretim yapan çok uluslu şirketlerinin üretimlerini Amerika Birleşik Devletleri sınırları içinde toplamaları için uyarıyor. Avrupa ülkeleri yüzyıllarca sömürdüğü, doğal kaynakları sonsuz olan Sahra altı Afrika ülkelerini kaybetmemek için yoğun çaba sarf ediyor. Biliyorlar ki bu ülkeleri kaybettikleri an kendilerinin sonu gelecektir. Çok iyi anlaşılması gereken bir Afrika yerlilerinin atasözü vardır. “Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.’’
Önemli olan biz ülke olarak bu gerçeği anlamamız, geleceğimizi buna göre yönlendirmemiz, çünkü gün gelecek ne beton parçası ne de altının karın doyurmayacağı anlaşılacaktır.
Hoşça kalın Sağlıkla kalın.